Totem Over Nederlandstalige fantasy

Het einde van een tijdperk: Trek Sagae

Fantastels is niet de enige wedstrijd die dit jaar voor het laatst prijzen uitreikt, ook Trek Sagae stopt ermee. Daarmee verdwijnen in een korte periode twee schrijfwedstrijden voor Nederlandstalige fantasy. Een aangezien ook de Fantasy Strijd Brugge al een poosje niet meer wordt georganiseerd, is het bijna helemaal teruggebracht tot de Harland Awards.

Trek Sagae was een wedstrijd die alles een beetje anders deed. Je kreeg na elke juryronde feedback en je kreeg de kans om je verhaal te herschrijven. Het mooie daarvan was dat je zo weer heel andere schrijfspieren trainde. Hoe ging je om met het commentaar van iemand zonder dat je ook maar wist wie het was? Ik weet dat er mensen waren die steevast niet herschreven. Ik vond het juist altijd leerzaam om wat aanpassingen door te voeren op basis van wat niet duidelijk was. Maar het leerde je ook om de commentaren die voor jou niet werkten naast je neer te leggen.

Daarnaast was de lengte van het verhaal ook iets waarin Trek Sagae duidelijk een andere keuze maakte dan Fantastels of de Harlands. Verhalen moesten tussen de 2000 en 4000 woorden zijn. 4000 is maar een derde van het maximale woordenaantal bij Fantastels. Als je gewend was aan 10000 woorden of meer ligt dat aardig buiten je comfort zone. Bij Trek Sagae werd je gedwongen om scherper te schrijver. Kort en bondig je fantasie de vrije loop laten was de uitdaging.

Trek Sagae was voor mij vaak een plek om dingen te doen die ik anders nooit deed. Ik schreef er vooral science fiction, waar ik bij de andere wedstrijden vaker met een fantasyverhaal voor de dag kwam. Dat heeft denk ik te maken met het feit dat de wedstrijd zich richtte op publicatie in een tijdschrift voor Star Trek fans, maar ook dat ik voor mijn gevoel met minder woorden meer op kon roepen binnen dat genre.

Mijn eigen succes lag vooral in het begin van mijn deelname aan Trek Sagae met een derde en vijfde plaats in de eerste twee jaren dat ik meedeed. Dat betekende dus ook twee publicaties, wat misschien wel de grootste kracht van deze wedstrijd was. Het feit dat verhalen die goed scoorden ook echt gepubliceerd werden, waarmee het eigenlijk een van de weinige betalende publicaties opleverde.

De eerdere juryrondes met het beperkte aantal juryleden maakten dat je wat meer afhankelijk was van een enkel jurylid tenzij je ervoor koos om opnieuw in te sturen, maar zo heeft elke wedstrijd zijn eigenaardigheden. De eerste uitslagen van Trek Sagae waren altijd lekker snel en als je verder kwam kreeg je een heleboel feedback.

Trek Sagae was wat kleiner, maar zal daarom niet minder gemist worden. Het was naast Fantastels en de Harlands een leuke wedstrijd om aan mee te doen en een waar je veel van kon leren. Het is jammer dat er in een klap twee wedstrijden verdwijnen, maar dat betekent ook dat er weer nieuwe mogelijkheden gaan ontstaan. Want er blijven verhalen geschreven worden en die zullen een weg naar buiten proberen te vinden.