Het einde van een tijdperk: Fantastels

Daar zit je dan met een uitgebreide post over de Harland Awards romanprijs en dan komt het nieuws naar buiten dat de huidige editie van Fantastels de laatste is. Dan schrijf je maar even iets anders.

Ik deed voor het eerst mee met Fantastels in 2013. Dat was al de vijfde keer dat de wedstrijd georganiseerd werd. Het was mijn eerste schrijfwedstrijd, dus ik was heel benieuwd hoe ik het zou doen. Ik eindigde ergens in de middenmoot en ik was trots dat ik een verhaal had ingestuurd. Ik ging naar de uitreiking en ontmoette daar een heleboel mensen en zag een hoop namen voorbij komen van schrijvers die ik nog zou gaan ontmoeten.

Het volgende jaar weer een verhaal en weer een uitreiking. Ik hoefde niet lang te wachten, want ik werd als eerste genoemd en sleepte mooi de poedelprijs in de wacht. Niet helemaal waar ik voor gegaan was, maar het was leerzaam. Er waren bemoedigende woorden van Django, dat het niveau van de inzendingen hoger was dan eerdere jaren en ik wist dat ik volgend jaar hard mijn best ging doen.

Mijn Fantastelsprijzenkast vulde zich de komende jaren nog verder. Niet meer met de poedelprijs, maar bij mijn derde deelname een Feniksprijs en in mijn vierde jaar de vierde plaats (hoe kan het ook anders). Ik kon ze helaas niet op gaan halen, maar de laatste uitreiking ga ik zeker niet missen. Het is nog even spannend hoe ik dit jaar eindig. Ik verwacht geen vierde prijs op rij (en ik hoop zeker niet af te sluiten met nog een laatste plaats).

Het mooiste van Fantastels vond ik dat het misschien wel de best georganiseerde wedstrijd was van allemaal. Met een enorm uitgebreid juryrapport en een gigantische tabel met scores. Met regels die gekke prijzen als de Deviant-prijs mogelijk maken. Er was nooit gedoe over de juryrondes of de uitslag. Er was veel om van te leren en je werd volop aangemoedigd om je verhaal ook gepubliceerd te krijgen. Het was een geoliede machine waar je als beginnend schrijver veel aan had.

En hoe moet het nou verder zonder die prijsuitreiking? Waar elk verhaal genoemd wordt en waarbij juryleden te pas en te onpas wat komen vertellen over een verhaal, waardoor het allemaal eindeloos lang duurt, maar toch spannend en fascinerend is. Een geweldige plek om andere schrijvers te ontmoeten en waar je vragen kan stellen aan de juryleden die jouw verhaal bekritiseerd hebben.

We zullen verder moeten, maar het wordt een gapend gat in de agenda, in elk geval de komende tijd. Bedankt Anaïd en iedereen die bij Fantastels betrokken was voor een geweldige wedstrijd. In elk geval tot 8 april.