Totem Over Nederlandstalige fantasy

Hollands griezelen

Halloween Horror Verhalen — Martijn Lindeboom e.a.

Halloween Horror Verhalen is een bundel met korte horrorverhalen. Een beetje een vreemde eend in de bijt, want veel bundels met korte verhalen worden er niet uitgegeven. Aan de andere kant is de Nederlandstalige horror in opmars na het succes van Hex van Thomas Olde Heuvelt en is het leuk om verschillende schrijvers hiermee aan de haal te zien gaan. En het is een goede manier om verschillende schrijvers te ontdekken. Wat dat betreft doet Halloween Horror Verhalen goed werk om het genre op de kaart te zetten.

Dan de horror: ik ben niet per se een groot lezer van het genre. Zeker in andere vormen zoals film staat het schrikeffect met nogal tegen. Maar deze bundel is voor mijn gevoel een goede inleiding in de geschreven vorm. Daarin gaat het er meer om dat het verhaal onder je huid kruipt en je een ongemakkelijk gevoel geeft zodat een deel van jezelf niet door wil lezen. De kunst is dan natuurlijk dat ondanks de afkeer een groter deel zo in het verhaal zit dat je wel door wilt.

Dat lukt in deze bundel niet elk verhaal, maar de meeste wel. Als je deze verhalen leest merk je hoe belangrijk het is dat het verhaal door de tekst heen schijnt. Je mag als lezer best wat moeite moeten doen, maar zodra je ook maar een beetje struikelt over een zin of situatie, dan weet je dat je gewoon naar blobjes inkt op een papier kijkt en ben je je kippenvel meteen kwijt. Dat gebeurde bijvoorbeeld in 9 van Vanessa Morgan, waar twee jongeren in hun hotel inchecken na een avond stappen. Meestal check je in voordat de avond valt en dat soort details maken dat de engheid van een verhaal verdwijnt. Bij Echo van een monster van J. Sharpe kwamen juist de personages bij mij niet binnen. Ze voelden als houten poppen en dat maakt zelfs de grootste slachting niet goed.

Sommige verhalen zijn redelijk voorspelbaar. Dood zaad en Vader zien drijven vooral op een gimmick, en als je die doorziet verliezen de verhalen aan kracht. Maar het kan ook juist goed uitpakken. In De toeristenslager van Jamal Ouariachi zie je al ruimschoots aankomen wat er misgaat, maar het verhaal houdt je vast.

Dat er ook in de horror lekker met wereldbouw aan de gang kan worden gezien laat Martijn Lindeboom zien met De vernietiging van de jiten waar een andere wereld wordt ingezet als achtergrond van een afschuwelijke metamorfose. Ook hier geldt dat het einde op je afkomt als een trein die je wel wilt, maar niet kunt ontwijken. Gedichten van licht en schaduw van Sophia Drenth is ook een verhaal waar de setting het verhaal veel toegevoegde waarde geeft.

Hoewel er ook Vlaamse auteurs in de bundel staan is de rest van de verhalen vooral gegrond in Nederland. Polders, aangereden poezen, schoolpleinen en zelfs een stukje cultuurgeschiedenis komen voorbij. Dichtbij maar daardoor ook erg aansprekend. Dat is wat mij betreft de kracht van een bundel door Nederlandse schrijvers. Hoewel in het slotverhaal 12,5 nog even een, helaas al deels achterhaald, beeld van een toekomstige VS wordt neergezet.

Hoewel de feestdag al voorbij is, is Halloween Horror Verhalen een goede bundel om kennis te maken met Nederlandstalige horror. Misschien niet weggelegd voor de horrorkenner, maar het is toegankelijk met veel verscheidenheid in de verhalen. Ik heb nog niet alle verhalen benoemd en de meerderheid is zeker de moeite waard. Daarbij vind ik het een goed initiatief om dit soort bundels uit te geven. Meer korte verhalen geven meer schrijvers de kans om zich te laten horen en geeft lezers de kans ze te leren kennen. Ik weet dat bundels over het algemeen minder verkopen, maar er worden veel korte verhalen geschreven in Nederland en België waar we er te weinig van zien.

Halloween Horror Verhalen
Martijn Lindeboom e.a.
Bestel op bol.com