Totem Over Nederlandstalige fantasy

Edge Zero, eerste indruk

Ik ben me langzaam maar zeker door de verhalen voor Edge Zero heen aan het werken. Het is geweldig om zo’n stapel genreverhalen te kunnen lezen en de organisatoren hebben geweldig werk gedaan. Dat de verhalen op zoveel manieren beschikbaar zijn (internet, e-book, fysiek boek en de Wonderwaan, hopelijk mis ik niks) is fantastisch. Ik heb intussen ongeveer de helft gelezen en kan vast een voorzichtige balans op gaan maken.

Eerst even dit: ik deed zelf met twee verhalen mee aan Edge Zero. Een bereikte de longlist en bungelde net wat plekken te laag om in de bundel te komen. De ander schopte het niet verder dan het lijstje deelnemers.

Wat me opvalt is dat het niveau van de verhalen toch erg uit elkaar ligt. Sommige zitten goed en elkaar en lees ik met veel plezier (of afschuw, maar dat is dan de bedoeling), andere zitten toch vol met dingen waar ik als lezer over struikel. Er zitten verhalen bij die van de pagina af spatten en stukken waarvan ik denk “daar had nog wel een redactieronde overheen gemogen”. Dat zijn verhalen die me te vaag zijn, of juist niets aan de verbeelding overlaten. Het is natuurlijk tot op zekere hoogte een kwestie van smaak, maar ik had op sommige punten wat meer van de jury verwacht. Er staan schrijvers op de longlist (en dan bedoel ik niet mezelf) waarvan ik denk dat ze beter konden dan enkele verhalen die ik tegenkwam.

Het eerste verhaal wat er voor mij uitsprong is De nagedachte van Frank Norbert Rieter. Nou houd ik van de meeste van zijn verhalen en dit is er een waarvan ik genoten heb. Zo dicht op een personage zitten en dan meegesleurd worden vind ik geweldig. Het is eigenlijk te bizar, maar toch klopt het helemaal. Tot nu toe is dit mijn nummer een.

Reset van Jorrit de Klerk heb ik al een aantal keer voorbij zien komen als favoriet. Het is inderdaad een sterk verhaal waarvan vooral de setting erg mooi is neergezet. Het einde gaat me iets te snel, maar ik was voor die tijd al overtuigd dat dit een kanshebber is.

Het horrorverhaal Diabolik van Tom Thys is sterk geschreven. Ik ben alleen niet overtuigd dat het fantasy is. Het is zeker creepy, maar je zou het verhaal zonder bovennatuurlijke component kunnen interpreteren. Dus zeker de moeite van het lezen waard, maar het valt om die reden voor mij net buiten de boot.

Gelukkig is er nog wat te lezen en ik heb voor mijn gevoel wat goede schrijvers tot het laatst bewaard, dus ik heb iets om naar uit te kijken. Heb je nog geen Edge Zero uitgave liggen, klik dan vooral op de links hierboven, dan kan je ze lekker digitaal lezen. Dan deel ik binnenkort mijn favorieten van de tweede helft.