Dit jaar is voor het eerst de verhalenwedstrijd Edge Zero georganiseerd. Een nieuwe speler in de markt, maar zeker een interessante. De aanpak is op een aantal punten heel anders dan bij bijvoorbeeld de Harland Awards. Zo worden er alleen verhalen geaccepteerd die al meededen met een wedstrijd of gepubliceerd zijn. Meer over de opzet van de wedstrijd kun je lezen op hun eigen site.

De shortlist is zojuist bekend gemaakt, en de laatste van mijn twee verhalen is daar gesneuveld. Het is een interessante lijst schrijvers die op deze lijst staat met veel grote namen. Ik ben heel benieuwd naar de bundel die op basis van de geselecteerde verhalen gemaakt gaat worden.

Hoewel de wedstrijd nog niet helemaal afgerond is, wilde ik een paar punten aanstippen die wat mij betreft deze wedstrijd echt een goede toevoeging aan het speelveld maken.

1 Alleen bestaande verhalen accepteren

Een van de ideeën van Edge Zero is dat alleen verhalen mee mogen doen die al een keer zijn ingezonden voor een wedstrijd of zijn gepubliceerd. Het voordeel hiervan is dat er een goede reden ontstaat om eens wat met die jurycommentaren uit andere wedstrijden te doen. Herschrijven is een nuttige bezigheid, maar met de beperkte publicatiemogelijkheden is het soms niet de moeite waard. En hoewel Fantastels wel veteranenverhalen accepteert zitten daar weer andere regels aan. Dankzij Edge Zero wordt het commentaar extra waardevol en kan je mooi aan de slag met die tweede versie van je verhaal.

2 Hoog tempo

Bij de meeste verhalenwedstrijden duurt het lang voordat er iets uit komt rollen. Bij Edge Zero ligt het tempo juist erg hoog. De deadline voor inzendingen was 1 juni. Een kleine maand later was er een longlist en weer twee weken verder is de shortlist al compleet. Dat betekent dat je niet te lang in spanning zit, maar vooral ook dat je verhaal al snel weer ‘vrij’ is om er verder mee aan de slag te gaan. Het is geen verhaal waar je voor het laatst maanden geleden aan gewerkt hebt en waarvan je zelf nog maar half weet waar het over gaat.

3 Schrijvers worden betaald

Ik vind het belangrijk dat schrijvers betaald worden. Dat is de manier om de fantasy in Nederland te professionaliseren. Nou is 1 cent per woord geen enorm bedrag, maar alle beetjes helpen. Schrijvers doen hun werk niet voor niets en ze worden aangespoord om echt het beste uit zichzelf te halen. Daarnaast is het voor de organisatie van Edge Zero een uitdaging om de betalende lezer te vinden. Als die markt wat meer tevoorschijn komt, dan kan dat alleen maar goed nieuws zijn voor de liefhebbers van fantasy in Nederland.

Ik zie uit naar de publicatie die Edge Zero gaat doen en ik heb zin om een stapel verhalen te lezen. En ik houd in mijn inzendingen voor de Harland Awards stiekem al een beetje rekening met Egde Zero 2017, want ik hoop van harte dat die er komt.