Smakelijk tussendoortje

Het oog van de krokodil is een kort verhaal binnen de Onzichtbare maalstroom cyclus waar eerder twee romans in verschenen. Het is een vlot verhaal vol actie met vooral een sterk begin. We vallen met de deur in huis met een achtervolgingsscène die de toon van het verhaal lekker zet. Het begin is spannend en lekker energiek. Een van de hoofdpersonen is Edison, een van de interessantste personages uit de boeken, dus dat belooft veel goeds.

De setting is wat mij betreft het sterkste aan het verhaal. De Onzichtbare maalstroom wereld bestaat uit parallelle universa waarin eenzelfde stad steeds voorkomt en in de versie waarin Het oog van de krokodil zich afspeelt staat de stad helemaal onderwater. Dat gegeven wordt leuk gebruikt doordat Edison de weg beter kent dan de personages die in deze wereld wonen. Maar ook de andere unieke kenmerken van deze versie van de wereld zorgen voor een interessante achtergrond.

Daarin schuilt echter ook het probleem voor mij. Iets voorbij het midden lijkt het verhaal uit te glijden door de vaart die al gemaakt is. Er zijn een hoop nieuwe dingen die niet de tijd krijgen om goed uitgewerkt te worden. Een aantal belangrijke vragen blijven onbeantwoord. Het is een kort verhaal, maar hier had iets meer ruimte genomen kunnen worden om het plot wat meer tot zijn recht te laten komen, of er had iets in de achtergrond geschrapt kunnen worden. Ik had graag gezien dat er wat meer ruimte was genomen om dit deel uit te werken, zodat het verhaal meer was gaan leven.

Aan het einde komt het verhaal weer op zijn pootjes terecht, ook al blijft de haast van de achtervolging uit het begin de hele tijd doorknallen. Daarnaast vraag ik me af of alles goed tot zijn recht komt als je de boeken niet gelezen hebt. Maar als je dat wel gedaan hebt, geeft dit verhaal een interessant extra kijkje in de wereld.

Samenvattend is Het oog van de krokodil een verhaal met veel energie en een paar sterke punten. Maar ook een die als een raceauto te snel door het plot knalt. Het is zeker een aanrader als je de boeken hebt gelezen. Zo niet, maar heb je wel zin in een verhaal met een hoog tempo en veel actie, ook dan is het de moeite waard.

Nog een positieve noot om mee te eindigen: na een paar keer over wat nare taalfouten te zijn gestruikeld bij de voorgaande Splinters, was dat hier niet het geval. Het is goed om te zien dat de kwaliteitscontrole beter wordt. Hopelijk zet dat door, want ik vind het erg leuk om elke maand eens wat lekker korts te lezen.